Chapter 9: Pusong Mandirigma7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcyr9eggHm0
—Pag-ibig. Galit. Dugo. Sa isang karerang walang finish line, puso ang tanging sandata.—
Mikaella’s POV7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡagiUfwPbX9
Wala nang ligtas na lugar. Hindi sa ilalim ng pangalan ng Tiongson, hindi sa karangyaan ng Tagaytay mansion ng kanyang ina, at lalong hindi sa katahimikan ng gabi.
Kapag ipinikit niya ang mga mata, mukha ni Alex ang bumabalik:7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcW5LnevQPu
Pawisan mula sa huling karera nila.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeBqE5l82Iv
Galit sa mga matang humihingi ng sagot.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡINVwOLruQF
At ang halik na iyon...7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡL9ElMqTZHw
Yung huling halik bago siya tumalikod limang taon na ang nakalipas.
"Mahal kita, Alex. Pero mas mahal kita kapag buhay ka."
Yun ang dahilan ng pag-alis niya.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgl3q2wdebF
At ngayong alam niyang napapaligiran na ito ng mga gutom sa pera’t tagumpay—wala na siyang oras para magtago.
Meanwhile... Alex Cordova was sharpening a blade.
Hindi literal. Pero bawat rev ng makina ng kanyang Ducati ay parang pinatalas niya ang sarili para sa darating na labanan.
He called someone.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX9Bjvptzm1
“Julius. Sabihin mo sa mga kupal mong boss: hindi ako tinatablan ng banta. Pero kung gusto nila ng karera—ibigay mo address ko.”
Tumawa si Julius sa kabilang linya.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnJdaPFLz7K
“Cordova, Cordova... Ikaw na nga ang paborito ng bayan, gusto ka pang gawing alamat. Eh kung gawin ka na lang naming martir?”
Tumigil si Alex.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2mC6JocW3j
Tahimik.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjcg1jOWaVy
Isang saglit ng ngisi, tapos:
“Try mo. Pero tandaan mo ‘to: kahit sino pang hari ng kalsada ang itapat mo sa’kin…7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaZ9bjyexij
...hindi mo pa rin ako kayang ibagsak kapag may dahilan na ulit akong lumaban.”
Elsewhere, inside a small garage hidden beneath a bar in Quezon City...
Mikaella approached an old man. Si Mang Pepe, dating mekaniko ni Salvador, pero umalis nang nalaman ang tunay na layunin ng dating boss.
“Ako na ang gagawa ng makina ni Alex para sa susunod niyang laban,” Mikaella said. “Wala akong tiwala sa mga current crew niya—baka may binayaran na naman si Salvador.”
Nag-angat ng tingin si Mang Pepe.
“Kung handa kang ilaban ang puso mo para sa kanya...7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBwCuMNEMDa
handa rin akong sumugal kahit ikamatay ko pa.”
Nightfall. A rendezvous at a forgotten track in Batangas.
Doon muling nagtagpo si Alex at Mikaella.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP6Z6H7gfVo
Walang mga salitang pambungad.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrdqfwk9lNK
Walang halik.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEygmGFSnpv
Pero ang mga mata nila—nagsisigawan na.
“Wala kang karapatang umalis nun,” Alex finally said, his voice low and trembling.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2t7NnA5fME
“Wala rin akong karapatang dalhin ka sa hukay,” sagot ni Mikaella.
Tumahimik ang paligid. Hangin lang ng disyerto ng gabi ang narinig.
“Pero andito na ako, Alex. Hindi bilang multo.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ12YaWusxyh
Babalikan ko ang bawat hakbang ng pag-iwan ko…7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzOKLhAXPdP
para sabay tayong sumugod ngayon.”
A sound of engines in the dark.
Iba’t ibang headlight ang sumalubong mula sa dulo ng track.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6rt9rvGUbN
Julius. Ely. At dalawang hindi pamilyar na riders mula sa Mindanao underground.
“Cordova!” tawag ni Julius. “Isa lang ang patakaran dito: ang matalo, wala nang pag-asa. Ang manalo… tatamaan ng susunod na bala.”
Ngumisi si Alex.7Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTwMbKNqps8
Tumabi si Mikaella, naka-leather suit. Helmet in hand.
“Alam mo bang mas magaling na ‘kong mag-motor ngayon kesa sayo?” she teased.
“Subukan mo nga,” Alex smirked.
ns216.73.217.11da2
