????
Üçüncü gün... Henry üç gün buraya gelmişti. Bir yabancının onu bulup buraya getirmesinin üzerinden üç gün geçmişti. Henry'nin şu anda daha sağlıklı görünüyor. Henüz bir yanlış yapmamışlar ama yabancı onlara güvenmiyorum. Sadece isimlerini biliyor: Onu buraya gelenin adı Jayden, beyaz ışıklı olanın adı Zane ve maskeli olanın adı Luke - en sevmediğim kişi - ve artık sabrim tükenmiş bir varlık gibiyim. Tekrar incinmesini istemiyorum.
Ben bunları düşünürken, Zane Henry'nin boynunda çömelmiş, ona bir rozet gösteriliyor ve bir şeyler anlatıyordu. Dinlemeyi yapmayın. Benim için aptalca bir çocukluk anısıydı, hatta ilginç bile değildi, ama Henry boş boş bakıyormuş gibi görünse de dinliyordu ve merak ediyordu - hissedebiliyordum. Jayden, Zane'in arkasındaydı, sırtı dönük, eski, yıpranmış siyah bir cüppenin bir parçası yamamaya çalışıyordu. Ara sıra Zane'e bakıyor, sonra da geri dönüyordu. Bu yaklaşık beş altı dakika sürdü. Zane açıldıktan sonra çekildi, doğruldu.
"Bu da hafızamda yer alacak bir şey" dedi ya da buna benzer bir şey.
Sonra rozetini Henry'ye uzatır. Henry elbette sadece birkaç kez göz kırptı. Zane kıkırdadı ve rozetini Henry'nin eline koydu.
"Sakla" dedi.
Daha sonra tam olarak mevcut durumdayken Jayden'a geri döndü:
"Beni bekle."
Ses Luke'a aitti. Onu ilk kadınlardaki gibi toplıyordu - hala topalıyordu. İnatçı, gururlu, bir şeymiş gibi açıkladı. Ona fırsat aksayarak dışarı çıkıyor ve ona fırsatta daha da acıdığını fark etmemek imkansız. Bacağını oynatmaması gerektiğini düşünen tek kişi ben değilim.
"Hayır Luke. Bugün dinleniyorsun. Bak, her geçen gün daha da kötüleşiyor."
Bunu söyleyen Zane'di ve ses tonunda hem endişe hem de hayal gücünün mevcut olduğunu söyledi.
Eh, bir süre tartıştılar. Sonunda Zane onu ikna etmeyi başardı. Henry ve Luke'a el sallayıp ayrıldılar. MÜKEMMEL. Bu adamla bir gün yalnız kalmak...
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhN3RWnsFFi
Luke bir süre odada kaldı. Bu arada Henry, o eski ve yıpranmış koltuklarda, elindeki rozeti dikkatle inceliyordu. Rozeti sürekli tercümep, sanki çok sert bastırırsa kırılacakmış gibi yumuşak ve karakterlere dokunuluyordu. Ben de dışarıda yağmurun sesini dinliyordum.
Bir süre sessizlik ve hareketsizlikten sonra Luke odasından çıktı. Saçları dağınık ve dağınıktı, çoğu dağınıktı ama maskeliydi. Gitmişti. Kanepeye doğru aksayarak yürüyor, sol eline bir örtü bezi sarıyordu. Bandaj pek temiz görünmüyor ama umursamıyor. Henry'ye bakmadan kanepeye yatırıldı, Gizlilik bezi son bir kez sıkılaştırıldı, depolama depolamadı ve ellerinin saçlarının arasında tutuldu. İşte o bir yüzünü görebildim.
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFva2ImNrI4
Ama hayal edebileceğim bir yüz değildi...
Sol gözü yoktu. Sol. Göz. Gitmişti. Hem üst hem de alt göz kapaklarının bir kısmı yoktu. Ağız bölgesi daha da korkunçtu. Ağzı, kulaktan çıkan sonuçlar kalın, siyah, tel benzeri bir iplikle dikilmişti.
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8dPwMFq3Nh
Yüzündeki yara izi, bir köleye uygulanan izlerini anlıyordu. Dört yıl önce annem beni İnanç Evi'ne götürdüğünde, bir kadının yanında zayıf, uzun boylu, esmer bir adam vardı ve onun da kişide benzer dikişler vardı. O adamdan korktuğumu hissettim. Annem bana onun bir köle olduğunu ve bunun karşılığında kölelerin kullanılabileceği sonuçların sonucunu, günahlarının bedelini ödedikten sonra iyileşeceklerini söylemişti.
Dört yıl geçmiş olmasına rağmen anını net bir şekilde gösteriyor. O zamanlar anneme inandığımı hatırlıyorum...
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvp5mh9WblE
Ama dikkatim Luke'un sesiyle dağıldı ve Henry'nin kenarındaki yara izlerini fark edebiliyorsunuz. Luke'un yüzüne bakıyordu. Luke iç çekti.
"Kahretsin, senin burada olduğunu unutmuşum..."
Ayağa kalanlar yürüyemedi. Omuzları düştü ve tekrar kanepeye oturdu. Yüzünü birkaç saniye elleriyle kapattıktan sonra tekrar iç çekti ve Henry'ye baktı. Elini bir kez daha saçlarından yakaladı ve beklenmedik bir şekilde davranmaya başladı.
"Bana öyle bakmayı bırak, velet."
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1d88HYTjDw
O anda güçlerim saldırmak için bağırıyordu, ama Henry bana kısaca baktığında, o parçaları gizlemek için farklı yapmıştım, bu yüzden bu yüzden bu yüzden bulunduğum yerdeydim. Luke, Henry'nin görünümüne baktı, ardından kendisine baktı ve şakalaşmalarını ovuşturdu.
"Bak, bana öyle bakma. Bu hiç hoş değil, velet."
Birkaç derin nefes verdikten sonra yumruklarını sıktı, hızla yükseliyor ve Henry'ye doğru bir adım attı. O anda Henry elindeki rozeti düşürdü, gözbebekleri küçüldü ve donakaldı. Ben de titrediğimi hissettim, ama Luke sadece duraksadı ve omuzlarını tekrar düşürdü. Rozeti alıp Henry'ye geri verdi.
Henry rozetini titreyen ellerle aldı. Uzun bir süre hiçbir şey söylenmedi, sadece Luke'a baktı. Korkmuş bir detaylı bakış yoktu, daha çok araştıran çalışanın birinin bakışıydı. Luke gözlerini kaçırdı.
"Peki... ne düşündün?" dedi Luke, sesi önce başladı, sonra sertleşerek. "Hikayemi mi duruyor? Trajik bir hikaye mi sunacak?"
Henry cevap olarak, rozetini avucunda sıkmakla yetindi. Bu arada ben hayattayken yağmurun ritmini dinliyor, içerideki düşüncelerle boğuluyordum. Luke'un söylediği – ya da söylemedikleri – zihnimde yankılanıyordu. Onun hakkında çok az şey listeleniyor. Ve şimdi sizin ortaya çıktığınıza göre, geçmişinin hayalindeyken çok daha karanlık olduğu apaçık ortadaydı.
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsSrhkgjUkY
Sırtını geri döndü, aksayan genişlemekte zorlandı.
"İnsanlar bazen... gördüklerini anlamadan bakarlar" dedi. Bu sefer sesi sertleşmedi; sanki parçalar yutuyormuş gibi daha yorgundu. "Ama birçok insan senin gibi görünüyor... Anlamak için çok gençsin."
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3mHwtpHd90
Odayı yalnızca yağmur sesi dolduruyordu. Damlalar kırılıyor, eski tahtaların çatlaklarından soğuk rüzgar sızıyordu.
Yerimden kıpırdayamadım. Henry'nin korku dolu bakışlarına takılıp kalmıştım.
O an aklıma gelen tek şey, Luke'un önceki adımının aslında bir tehdit olmadığını fark etmekti. Daha çok, dişlerini gösteren yaralı bir hayvan türü; zarar vermek için değil, zarar görmeden önce korkutmak için. Belki bu an, ona bakış açısı biraz değişti...
Bölüm 3
????
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjklaSAnuVA
Üçüncü gün... Henry üç gün buraya gelmişti. Bir yabancının onu bulup buraya getirmesinin üzerinden üç gün geçmişti. Henry'nin şu anda daha sağlıklı görünüyor. Henüz bir yanlış yapmamışlar ama yabancı onlara güvenmiyorum. Sadece isimlerini biliyor: Onu buraya gelenin adı Jayden, beyaz ışıklı olanın adı Zane ve maskeli olanın adı Luke - en sevmediğim kişi - ve artık sabrim tükenmiş bir varlık gibiyim. Tekrar incinmesini istemiyorum.
Ben bunları düşünürken, Zane Henry'nin boynunda çömelmiş, ona bir rozet gösteriliyor ve bir şeyler anlatıyordu. Dinlemeyi yapmayın. Benim için aptalca bir çocukluk anısıydı, hatta ilginç bile değildi, ama Henry boş boş bakıyormuş gibi görünse de dinliyordu ve merak ediyordu - hissedebiliyordum. Jayden, Zane'in arkasındaydı, sırtı dönük, eski, yıpranmış siyah bir cüppenin bir parçası yamamaya çalışıyordu. Ara sıra Zane'e bakıyor, sonra da geri dönüyordu. Bu yaklaşık beş altı dakika sürdü. Zane açıldıktan sonra çekildi, doğruldu.
"Bu da hafızamda yer alacak bir şey" dedi ya da buna benzer bir şey.
Sonra rozetini Henry'ye uzatır. Henry elbette sadece birkaç kez göz kırptı. Zane kıkırdadı ve rozetini Henry'nin eline koydu.
"Sakla" dedi.
Daha sonra tam olarak mevcut durumdayken Jayden'a geri döndü:
"Beni bekle."
Ses Luke'a aitti. Onu ilk kadınlardaki gibi toplıyordu - hala topalıyordu. İnatçı, gururlu, bir şeymiş gibi açıkladı. Ona fırsat aksayarak dışarı çıkıyor ve ona fırsatta daha da acıdığını fark etmemek imkansız. Bacağını oynatmaması gerektiğini düşünen tek kişi ben değilim.
"Hayır Luke. Bugün dinleniyorsun. Bak, her geçen gün daha da kötüleşiyor."
Bunu söyleyen Zane'di ve ses tonunda hem endişe hem de hayal gücünün mevcut olduğunu söyledi.
Eh, bir süre tartıştılar. Sonunda Zane onu ikna etmeyi başardı. Henry ve Luke'a el sallayıp ayrıldılar. MÜKEMMEL. Bu adamla bir gün yalnız kalmak...
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡv5tLHa2Gaq
Luke bir süre odada kaldı. Bu arada Henry, o eski ve yıpranmış koltuklarda, elindeki rozeti dikkatle inceliyordu. Rozeti sürekli tercümep, sanki çok sert bastırırsa kırılacakmış gibi yumuşak ve karakterlere dokunuluyordu. Ben de dışarıda yağmurun sesini dinliyordum.
Bir süre sessizlik ve hareketsizlikten sonra Luke odasından çıktı. Saçları dağınık ve dağınıktı, çoğu dağınıktı ama maskeliydi. Gitmişti. Kanepeye doğru aksayarak yürüyor, sol eline bir örtü bezi sarıyordu. Bandaj pek temiz görünmüyor ama umursamıyor. Henry'ye bakmadan kanepeye yatırıldı, Gizlilik bezi son bir kez sıkılaştırıldı, depolama depolamadı ve ellerinin saçlarının arasında tutuldu. İşte o bir yüzünü görebildim.
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtMegv9kgnE
Ama hayal edebileceğim bir yüz değildi...
Sol gözü yoktu. Sol. Göz. Gitmişti. Hem üst hem de alt göz kapaklarının bir kısmı yoktu. Ağız bölgesi daha da korkunçtu. Ağzı, kulaktan çıkan sonuçlar kalın, siyah, tel benzeri bir iplikle dikilmişti.
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbopXR3YRon
Yüzündeki yara izi, bir köleye uygulanan izlerini anlıyordu. Dört yıl önce annem beni İnanç Evi'ne götürdüğünde, bir kadının yanında zayıf, uzun boylu, esmer bir adam vardı ve onun da kişide benzer dikişler vardı. O adamdan korktuğumu hissettim. Annem bana onun bir köle olduğunu ve bunun karşılığında kölelerin kullanılabileceği sonuçların sonucunu, günahlarının bedelini ödedikten sonra iyileşeceklerini söylemişti.
Dört yıl geçmiş olmasına rağmen anını net bir şekilde gösteriyor. O zamanlar anneme inandığımı hatırlıyorum...
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9LMVsCvApU
Ama dikkatim Luke'un sesiyle dağıldı ve Henry'nin kenarındaki yara izlerini fark edebiliyorsunuz. Luke'un yüzüne bakıyordu. Luke iç çekti.
"Kahretsin, senin burada olduğunu unutmuşum..."
Ayağa kalanlar yürüyemedi. Omuzları düştü ve tekrar kanepeye oturdu. Yüzünü birkaç saniye elleriyle kapattıktan sonra tekrar iç çekti ve Henry'ye baktı. Elini bir kez daha saçlarından yakaladı ve beklenmedik bir şekilde davranmaya başladı.
"Bana öyle bakmayı bırak, velet."
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuq5Ey5gDG4
O anda güçlerim saldırmak için bağırıyordu, ama Henry bana kısaca baktığında, o parçaları gizlemek için farklı yapmıştım, bu yüzden bu yüzden bu yüzden bulunduğum yerdeydim. Luke, Henry'nin görünümüne baktı, ardından kendisine baktı ve şakalaşmalarını ovuşturdu.
"Bak, bana öyle bakma. Bu hiç hoş değil, velet."
Birkaç derin nefes verdikten sonra yumruklarını sıktı, hızla yükseliyor ve Henry'ye doğru bir adım attı. O anda Henry elindeki rozeti düşürdü, gözbebekleri küçüldü ve donakaldı. Ben de titrediğimi hissettim, ama Luke sadece duraksadı ve omuzlarını tekrar düşürdü. Rozeti alıp Henry'ye geri verdi.
Henry rozetini titreyen ellerle aldı. Uzun bir süre hiçbir şey söylenmedi, sadece Luke'a baktı. Korkmuş bir detaylı bakış yoktu, daha çok araştıran çalışanın birinin bakışıydı. Luke gözlerini kaçırdı.
"Peki... ne düşündün?" dedi Luke, sesi önce başladı, sonra sertleşerek. "Hikayemi mi duruyor? Trajik bir hikaye mi sunacak?"
Henry cevap olarak, rozetini avucunda sıkmakla yetindi. Bu arada ben hayattayken yağmurun ritmini dinliyor, içerideki düşüncelerle boğuluyordum. Luke'un söylediği – ya da söylemedikleri – zihnimde yankılanıyordu. Onun hakkında çok az şey listeleniyor. Ve şimdi sizin ortaya çıktığınıza göre, geçmişinin hayalindeyken çok daha karanlık olduğu apaçık ortadaydı.
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlKkiMR6Nrr
Sırtını geri döndü, aksayan genişlemekte zorlandı.
"İnsanlar bazen... gördüklerini anlamadan bakarlar" dedi. Bu sefer sesi sertleşmedi; sanki parçalar yutuyormuş gibi daha yorgundu. "Ama birçok insan senin gibi görünüyor... Anlamak için çok gençsin."
12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhFqy1IGrsl
Odayı yalnızca yağmur sesi dolduruyordu. Damlalar kırılıyor, eski tahtaların çatlaklarından soğuk rüzgar sızıyordu.
Yerimden kıpırdayamadım. Henry'nin korku dolu bakışlarına takılıp kalmıştım.
O an aklıma gelen tek şey, Luke'un önceki adımının aslında bir tehdit olmadığını fark etmekti. Daha çok, dişlerini gösteren yaralı bir hayvan türü; zarar vermek için değil, zarar görmeden önce korkutmak için. Belki bu an, ona bakış açısı biraz değişti...12Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvbfJMJ0OsS
(Bir sonraki bölümde ilgili düşüncelerinizi ve tahminlerinizi merakla bekliyorum.)
ns216.73.216.123da2
