Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtLKfsNeoJG
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1ZOgmaB0up
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR5qj00JUWM
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2TpQrgSumM
"Yanvar."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVWq6cI8WGO
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEHZ5mCjxfF
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnISpy8iJuU
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsTXt9LEU0X
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPytk49iKNV
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6mWRI6NbAc
"Evet."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJUqiOrlzOl
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEjM7hzwS9j
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡez4tcCRhUF
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN8n45nGvSq
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTGjA1d8P8r
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnXIQQUly3B
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd0RbxQl0jm
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRDhlUbxad5
"İstersen tartışalım."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnMvmOHRfs1
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCrET5daplb
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmWdo1ANqlM
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdCnwhNFLtH
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC5VU005eJ8
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo2FIzWvapP
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp3bA2ppWit
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡA6Jsm22Ct1
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡewBPrlkWdI
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIgQq0V5K9I
"Dost. Uyan."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkzUSI2E3Vb
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBEmqgFPRWo
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6hPDw7uiKj
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6DrzKX700V
"Donarak öleceksin."155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYKrPQuB9Vy
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE2LMeDSXFr
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf6r3hqPb8z
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCg4AAVs0d4
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhJAOGzP07v
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfnBLGwraVX
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6UNA0cCa2y
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0x50rDfOQd
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi1F4CHSOwn
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ64btOeSKrL
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrDuUvhYMDQ
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW2HQwnfQBb
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡluj3zOQitp
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1ODK5IhpPN
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOOyyWNvNGL
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4XElF2z8ws
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu1pJV7cmjD
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyqLUaiCVux
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYOypwbYZq9
155Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwsL9GZP0GW
Penana
search
Loginarrow_drop_down
Registerarrow_drop_down
