17Please respect copyright.PENANA09gj6yVXlB
Tumunog ang cellphone ni Caloy habang abala siya sa paglalagay ng caption sa isang post:17Please respect copyright.PENANAmBBRiHrdWD
"Siya ang tinatawanan ng masa. Pero sa likod ng tawa, isang amang tahimik na lumalaban. This is my father—this is Bentong."
Hindi pa man niya napipindot ang “Post”, umilaw ang screen: “Tricia is typing…”
Tricia: “Caloy, ang ganda ng entry mo! I already shared it to my media contacts. Ilang oras lang ‘yan, hintayin mo.”
Hindi na sumagot si Caloy. Pinindot na lang niya ang “Share.” Sa loob ng ilang segundo, ang animation na gawa niya—isang buod ng buhay ng ama, mula comedy bar hanggang ospital—ay nasa social media na.
Hindi niya inasahan ang bilis ng lahat.
Sa loob ng isang oras, umabot agad sa 10,000 views ang video.
Pagkalipas ng apat na oras, trending na ang hashtag:17Please respect copyright.PENANAZAsPVefVdW
#IsangBentongIsangBuhay
Mga kilalang artista, direktor, at dating kasamahan ni Bentong ang nagsimulang magkomento:
“Isa siya sa pinaka-organic na komedyante. Walang sapilitan. Bentong, salamat sa alaala.” — Direk Bong C.
“Hindi lang siya clown. Isa siyang leksyon sa lahat ng gustong tumagal sa industriya.” — Jay Manalo
“Naiyak ako sa video ng anak niya. Bentong, saludo.” — Aiai Delas Alas
Si Martha, na abala noon sa pagwawalis ng sala, napatigil nang marinig ang TV.
“...at ngayon, isa sa pinakapatok na video online ay hindi dance challenge o prank video, kundi ang animated life story ng isang dating komedyanteng minahal ng masa—si Bentong.”
Napaupo siya sa gilid ng sofa, hawak ang basahan, nangingilid ang luha.
Sa ospital, habang naka-wheelchair pa rin si Bentong, nilapitan siya ng isang nurse na may dalang cellphone.
“Sir, kayo po ba si Bentong? Ang dami pong gustong bumisita. Viral na po kayo ulit.”
Napakunot-noo si Bentong. “Ako? Viral? Dahil saan, may nasabi ba akong masama?”
“Hindi po. Dahil sa kwento ninyo. Dahil sa anak ninyo.”
Kinabukasan, isang mensahe ang natanggap ni Caloy mula sa isang international comic platform:
“We saw your animation about your father’s life. Would you be willing to collaborate for a short comic series version? We want to translate it for global release.”
Napatayo siya sa pagkakaupo. Tumakbo siya papunta kay Bentong sa veranda kung saan ito nagpapahangin.
“Pa! May balita ako!”
“May nag-like ulit?” tanong ni Bentong, pabiro.
“Hindi lang like, Pa. Global series. Comic mo. Buhay mo. Tayo.”
Napailing si Bentong, hindi makapaniwala.
“Yung buhay kong iniiyakan ko dati... ngayon, binabasa na ng mundo?”
Tumango si Caloy.
“Ang tawa mo, Pa... hindi lang pala pampasaya. Pang-kuwento. Pang-inspire.”
Dumami ang email. Dumami ang sulat.
May batang nagsabing:
“Dahil kay Bentong, gusto ko na ring magsulat ng tula.”
May estudyante sa probinsya:
“Salamat po sa pagdalaw ninyo sa school namin. Ang kwento ninyo, kwento rin ng tatay kong taxi driver.”
At may isang matandang babae mula Canada:
“Bentong, napatawa mo ako noong ako’y bagong OFW. Ngayon, pinaiyak mo naman ako. Salamat, anak mo pala ang nagsulat non.”
Lumipas ang mga araw, pero hindi bumagal ang init ng pagtanggap.
Isang gabi, habang magkasamang nanonood sina Bentong at Martha ng TV, isang segment sa news ang nagpakita ng montage ng kanyang mga luma at bagong larawan, kasabay ng boses ni Caloy:
“Hindi lang ito kwento ng isang komedyante. Ito ay kwento ng isang ama. Isang asawa. Isang taong hindi sumuko kahit hindi na siya pinagtatawanan ng mundo. Kasi sa puso namin, siya pa rin ang bida.”
Tahimik lang si Bentong. Tumingin siya sa asawa, hinawakan ang kamay nito, sabay bulong:
“Akala ko tapos na ‘ko. Pero ang totoo pala... ngayon pa lang ako nagsisimula.”
Kinabukasan, isang mural ang ipininta sa isang eskinita sa Tondo. Larawan ni Bentong, nakatawa, hawak ang mikropono, sa likod niya ay mga salitang:
“Ang tunay na tawa, galing sa pusong di sumusuko.”
Sa gitna ng viral fame at papuring natatanggap nila, isang gabi, habang nakahiga si Caloy sa kwarto, tumunog ulit ang phone niya. Si Tricia.
Tricia: “Bukas tayo ha? Interview raw tayo. Gusto nilang marinig kay Caloy ang kwento sa likod ng animation.”
Ngumiti si Caloy, sabay sagot:
“Hindi kwento ko ang mahalaga. Kwento ni Papa. Kwento naming dalawa. Kwento ng lahat ng piniling tumawa kahit may luha.”
ns216.73.216.247da2