Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLFJfSAGb8n
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFdfNaW4SAw
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWE1kfUvhTI
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJqwc9PTlk7
"Yanvar."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLRxFzT2QqA
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmmxmZwXtXo
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡekv5y1lNBG
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZRKwUDJuKs
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq5xHyC5sLH
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF9Hms2As96
"Evet."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3QT31HU2ao
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQBUTii9kxH
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYxn4Kw7ViJ
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyVQ1OTnWok
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMvxknMpELK
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcOyCmVvfb1
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSwulZVKV3N
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoy017F8FF5
"İstersen tartışalım."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡemQpeJudcf
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1YyJOih09V
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPLBdH486Mg
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBYvCYJ6vIK
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZoHYAoNUu7
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDDoHW9gsOV
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQokdFuItNO
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAibXTFvfTm
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXgRVB6mdf3
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxMcZm7zbZK
"Dost. Uyan."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡppPhz02G6f
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLDtSmilK2P
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ1O039Z9B9
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5oW9FZ7W38
"Donarak öleceksin."160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSsPybez1nh
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡImccWL4ERT
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUYdbiTembM
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPgc5LieUYS
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX6sCWkxy3i
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3DwfZ5Bqg4
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfj7rX1NXJR
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYoBEwlD0FX
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfurVaLBUyD
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHEvvdCtctC
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqXLcGGM1Eh
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMBraTeIw2M
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGqdqZ3Fa3T
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ23gOeop7CK
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxrGx8QEs3f
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5EmHwI8Pir
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIdpKe7Wd2a
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkyyBLhYLVp
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaTsJo7fhK5
160Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKJdtidx9b2
Penana
search
Loginarrow_drop_down
Registerarrow_drop_down
