Kayıp Ervahlar - GİRİŞ | Penana

Login

Register

Please use Chrome or Firefox for better user experience!

Comments

Show more...

0

0

Prev

Next

Style

Expand

Menu

coins

Sponsor

Request update

Share

Report

#1

GİRİŞ

ebozyel

Feb 9, 2023

165

10 Mins Read

Yıllar önce. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6HMdBRE83t
169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3YUpabEwLd

Soğuk ama ısıtılmayı bekleyen yemekle169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPfPGjxJmB8

Bir kapı gıcırtısı, soğuk rüzgârın esiri olup sallanan dallar.

Sert adımlar. Cansız bakan gözler.

Yatakta uyuyan minik bir kız çocuğu, ona enjekte edilmekte olan iğne. Adam sıradaki minik kurbanına baktı tıpkı bir öncekileri gibi gülümsedi boş olup kanına karışan o sıvıya. Bu da bitmişti, sırasıyla da bitiyordu. Dışarıdaki kapı yeniden gıcırdadı, adam kıza yaklaşıp anlına tüy kadar hafif bir öpücük kondurdu. Hoş çakallar diledi. Her bir kurbanının kulağına dilediği gibi. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzNRI4RLgOQ

Ay ışığında parlayan saçlarını geri itti. Kız uyudu adam güldü. Habersiz, masum, küçük. O da acımasızdı. Sıradaki kurbana geçmek içi hareketlendi. Kan sıvıya karıştı o gece. Küçük kız çocuğunun kalbinin üzerinde çıkan lekeyse bir sır gibi örttü geceyi. Uyuduğu en derin uyku uyandığı en gerçekçi dünya oldu o gün... Korktu, ağladı ve hisset...169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDtjISAh6rl

Annesi yanına gelip küçük kızın başını göğsüne yasladı ve kulağına tekerleme gibi ' bir şey yok' dedi. Kız bir şey olmadığını tekrarladı yeniden içinden. Fakat hiçbir zaman inanmadı. Göğsündeki lekeyse hiçbir zaman unutturmadı... 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmb1oXLEIzq

Günümüz... 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0symloqH6U

Çantamı koluma asarak indim merdivenlerden. Kapının önündeki ellerindeki poşetlerle durmuş bana bakan Mertle duraksadım. Sürekli karşılaştığım bu duruma sabır çekercesine deri bir nefes alıp ona baktım. Hayran hayran bakışları her zamanki yerindeydi. göğsümü kaplayan sıkıntıyla yüzümdeki memnuniyetsiz ifadeyi silmeye çalıştım.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb85yWXaoKQ

Annemin beni yetiştiriş tarzıysa insanlara karşı kaba olmayıp hoşlanmadığın davranışlarda onları nazikçe uyarmak ya da sadece rahatsız olduğunu belirten bir sinyal çakmaktı. O sinyali defalarca ona çakmama rağmen uydusu çekmiyordu ya da benim sinyalimi çeviriyordu. İyi, beyefendi, dürüst, çalışkan halkın diliyle iyi çocuk. Peki ya benim dilimle? işte orada hatlar kopuyordu...169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWtkLVqTnyc

"Selam, Helen." Ona naziklik kuralını göstererek hafifçe bir baş selamı verdim. Oysa yalancı bir utanmayla gözlerini kaçırdı. İşte o buydu, bu kadardı. "Seninle kalıp sohbet etmek isterdim fakat dershaneye geç kalıyorum." Her zamanki yalanlarımdan birini sıralayarak yanından geçip gitmek için hareketlendim. Dershanenin başlamasına yalnızca 3 saat vardı. Erken evden çıkıp biraz sahil kenarında yürümek, temiz hava almak istemiştim. Kim bilir kaç saatten beri kapının önünde bekleyip bana iyi çocuk gösterisini sunmayı bekliyordu.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi2Ym61vbB4

"Sonra görüşürüz o zaman." Görüşmeyeceğimizi bile bile bu cümleyi kurması gereksizdi fakat aldırış etmedim herkes istediği cümleyi kurmakta özgürdü. En az onun kadar sahte bir şekilde tebessüm ettim ona. Yanımdan geçip gitmeyeceği için ona temas etmemeye çalışarak büyük bir caba sonucu çıktım kapıda .Zamanımın 15 dakikasının onunla muhatap olmamaya çalışarak harcadığımı görünce gerildim. Her saniyem her dakikam o boş boğaz çocuktan daha değerliydi.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtAbV8LmK2W

Kural 1: her zaman karşındaki kişiye karşı nazik ol. Bu benim iyi eğitildiğimin bir sertifikası olurdu... Kural 2: her kimse onun seni ezmesine izin verme. Buysa güçlü olmanın temel yoluydu... Kural 3: kaliteli bir insan ol. Yanında bozuk mallar taşıma. Buysa benim yalnızlık göstergemdi. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8IuEVMHv8l

Arkadaşım yoktu çünkü etrafımda ortak özellikler, noktalara sahip olduğum kişiler yoktu... Ve daha bir sürü kural... Babam her zaman kuralların insanları tükettiğinden yana olmuştu, her şeyi tatmam gerektiğini söyleyen kalp kırıklığının da bana birçok şey katacağını. Âşık olma fırsatını kendime sunmamı. Ona göre her şeyden tatmalıydım bu ilerideki oluşturduğum, oluşan kişiliğim olacaktı. Babamla üzerinden yalnızca birkaç yıl önce yaptığımız konuşma geldi aklıma.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDIXUR1EiiI

"Denemediğin şeyleri bilemezsin Helen, sadece can yakan olmazın canı yananda olmalısın ki o duyguyu bilesin." "Ne yani acı çekmemi mi istiyorsun?" babamı bu güldürmüştü. O kadar çok gülmüştü ki cümlemin içindeki komik olan şeyi zihnimde bulmaya çalışmıştım. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBekBn51KMg

"Sen benim güneş ışığımsın. Benim en son arzu edeceğim şeye bile girmez bu. Gözlerinden akan her bir yaşın hesabını sorarım akıtana." Demişti göğsünü kabartarak. "E o zaman? Üzülmüyorum diye bana kızamazsın." Babam bir elime uzanarak dizlerine koymuştu. Ve sımsıkı tutmuştu. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcUITPkgRm6

"Haklısın. Fakat üzülmüyorsun diye sana kızmıyorum. Sana kızmam yaşamadığın için. Bir duvar düşün. o duvarın arkası 10 yıl sonraki sen. Sen o yüksek duvara tek başına, desteksiz tırmanmaya çalışıyorsun. Yanında basamakları olmayan bir merdiven var o merdivenle asıl seni ulaşa bilirsin, elimde basamaklar var yapman gereken tek tek o basamakları yerine yerleştirmek ve yolun devam etmek. Ama sen buna ihtiyaç duymadan başını dik tutarak usanmadan o duvara çıkmaya çalışıyorsun her denemede yere çakılıyorsun. Ve sen bunun farkında değilsin." Babamın kulaklarımı dolduran nasihati yeniden canlandı kafamın içinde. Benden daha uzun süredir hayattaydı ama onunda bilmediği bir çok şey vardı. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjWOhDgiWMw

Kayalıklara vuran dalgalar beni biraz daha huzurlu kıldı. Zihnimi düşünmeden uzak bir şekilde berrak tutmaya çalıştım bir süre. Düşünmek demek bir çıkmaz sokaktı. Her insan düşünürdü buna bende dâhil olmak üzer. Mesele düşünce tarzından kaynaklıydı. Boş ve ruhunu yoran, kıran şeyler yerine gözlemlediğin ve seni daha iyi bir hayata sürükleyecek olan şeylerin üzerine düşünmekse bambaşka bir şeydi. Babamın sözlerini ebetteki kulak ardı etmiyordum hayatımın bir noktasında söylemleri gerçek olabilirdi bunu bilemezdim.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡK41VSd5cqY

Biraz ileriden gelen bağırış sesleriyle bulduğum huzur ortadan kayboldu. Bu beni huzursuz etse de ne olduğunu anlayabilmek için arkamı döndüm. Küçük bir kızı sarsarak bağıran adamla karşılaşmaksa beklentilerim arasında yoktu bile. Gürültüye rağmen etraftan öylece geçip giden insanlarla biraz daha baktım. Bir kişi yanlarına gidip müdahale etme gereği bile duymuyordu. Küçük kız sımsıkı kapattığı gözleriyle adam daha da çileden çıkıyordu. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSrDjSZtRSd

Sabırsızca yerimden kalkarak küçük kızın yanında doğru adımladım. Adamın öfkesi o kadar şiddetliydi ki yanlarına geldiklerimi bile fark etmemişti. "Bir sorun mu var?" adama nazaran nazik çıkan ses tonumla ne zaman gelmiş olduğumu kestiremeyen adam küçük kızdan gözlerini çekip elini bu seferse beni başından kovmak için salladı. "İşine bak." İletişim kuramayacağımızı bilmeme rağmen şansımı denemiştim. Küçük kıza doğru döndüm ve onunla konuşmaya çalıştım bu seferse. "İyi misin? Sana hiçbir şey yapamaz. Hadi, aç gözlerini." Adam sözlerimle biraz daha sinirlenirken benimse tek derdim korkmuş ve her şeyin bitmesini bekleyen kıza bakmaktı. "Sana mı kaldı lan! Sana ne benim çocuğumdan? Siktir git işine!"169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCAEh0DOTPZ

"Madde 86: kasten vücuda zarar vermek özellikle bu bir çocuksa cezası en az bir yıl ile üç yıl arasında şahsen kendi çocuğuna zarar veren siktir boktan adamların etrafta babayım diyerek dolaşması da bir ayrı ceza olmalı." Adam üzerime bir adım attı. "Bir çocuğu dövmek, hırpalamak, herhangi gibi bir şiddete yanlı temasta bulunmak değil mi sizin gibileri canavar yapan? Sizin gibi şerefsizlerin aksine, benim gibi insanların nadirliği de göz yaşartıcı derecede kötü." Adamın eli kalktı ve yanağımı hedefledi fakat eli yanağıma temas edememişti. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQSkM0ht0FV

Zaman durmuştu. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAMw7ahwHnp

Yeniden yapmıştım... Derin soluk alıp verişlerim en son gözleri kapalı olan kızda durdu gözlerini açmış ve yanağından bir damla yaş süzülmek üzereydi. Zaman durmasaydı süzülecekti... Önüne doğru eğilerek yanağındaki gözyaşını parmaklarımla sildim. Adil olan buydu, hayatı boyunca gördüğü kaçıncı şiddet bilinmezdi fakat her zaman aklının bir köşesinde bu görüntüler tazeliğini koruyacaktı. En azından bir görüntüsü kendisini güçsüz hissettirmeyecekti. Ona gülümsedim. Ayağa kalktım tokattın boş havada sallanacak şekilde yerleştirdim kendimi. 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm02qwBVtgj

Zaman aktı... Eli boşluğa düştü, afalladı. "Bir daha bir kadına el kaldırma cüretini bulmadan önce sorgula. Küçücük çocuğa gücün yetiyor diye de kendini yenilmez sanma." "Polis! Yat yere!" işler kontrolden çıkmıştı. Görmüşler miydi? Kimler için durmuştu zaman? Ne kadarı etkilenmişti? Arkama dönerek koşmaya başladım buradan biran önce gitmeliydim olabildiğince en uzak yere.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn9jlSQLk8q

Dar bir sokağa saptım. Burnuma gelen deniz kokusu artık gelmiyordu. Kolumun çekilmesiyle kendimi duvara yaslanırken buldum ne olduğunu anlamadan bir bedenle temas ettim. "Sakın ses çıkartma." Dudaklarıma kapanan elini bile o zaman fark edebilmiştim.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzjSVF02TQO

"Eğer çıtını dahi çıkartırsan sırrın güvenden çıkar." Görmüştü... Ellerini dudaklarımdan yavaşça çekti, sustuğuma emin olduktan sonra dudakları küstahça kıvıldı. "Güzel. En azından laf dinliyorsun." Açık kahve gözleri, gözlerinden biraz daha koyu olan saçları ve sert çehresi...169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ90I8bicETs

Neyin ya da ne gibi bir şeyin içindeydim bilmiyordum. Sadece sırrımın artık tek kişilik değil ikinci bir kişinin daha biliyor olması onun ağzını nasıl kapatacağımın düşüncesi beni yiyip bitirdi o an. Sırrım onda daha ne kadar güvende olabilirdi... Gözlerini kapattı ve başka biri oldu...169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu1E3HyoS97

Gördüğüm şeyle nutkum tutuldu. O kahve gözler gitmiş yerine yeşil gözler gelmişti. Boğazımda hissettiğim düğümle yutkundum. Bu tür doğaüstü şeyler gerçek olabilir miydi? "Ne bakıyorsun kızım öyle bana? İlk defamı şekil değiştiren insan görüyorsun Allah Allah." Evet, ilk defa böylesini görüyordum. "Zaman durdurunca bir şey olmuyor beden değiştirince mi oluyor?" 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡad4bmtqa11

"Nasıl yaptın bunu?" dilimin bağı çözülürken karşımdaki asıl gözleri kahve olan adam güldü. "Sen nasıl yaptıysan öyle. Cevabını bildiğin şeyleri sorma bana." Sözü biter bitmez arka taraftan koşuşturarak geçen adamlarla sustuk. Adamlar uzaklaştı. Duvardaki elleriyle üzerimden geriye doğru itti kendisini ve büründüğü bedenden çıkarak olduğu bedene geri döndü.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLcKi3wJ2A9

Hala olayları kavrayamaya çalışırken oysa arkasını dönmüş adamların gitti yönün aksine yürüyerek uzaklaşıyordu. Kontrol ediyordu. Kendisini kontrol edebiliyordu. Belki de bu şeyden nasıl kurutulun 'ur onu da biliyordu. "Sırrının bende o kadar güvende olduğu tartışılır." Onu durdurmaya yeten sözlerimle olduğu yerde kaldı, bir süre daha sonraysa arkasını dönerek "Durma git söyle." Meydan okurcasına söyledi bunu. Söyleyemeyeceğimi biliyordu ve bunu bana da göstermekten biran olsun çekinmiyordu. Küstah.169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOlkmhUiKvV

"Nasıl kontrol ediyorsun! Bana da söyle! Ne oluyor bana bilmiyorum nasıl kurtulacağım onu da bilmiyorum. Seninle bir şekilde karşılaştım. Bu bir tesadüf olmaz. Biraz önce istemeyerek de olsa seni o adamların elinden kurtardım ister kabul et ister etme bana borçlusun." Bedeni tamamen bana doğru dönüktü artık. Ona karşı kullana bileceğim tek şey biraz önce tesadüfen onu kurtarmamdı. "Sana borçlu değilim. Beni kurtaran bendim, sadece istediğim için buradaydın." Dedi tane tane. Ne alay etmişti ne de bağırmıştı. Sakindi. Olmaması gerekirken en olmayacak yerde sakindi. Yeniden yönlendiği tarafa döndü ve gitti sadece gitti... 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNkwzHJAI13

Peşinden koşan o aptal kız olmayacaktım. Başka yol mutlaka olmayaydı, her zaman olurdu. Sadece yapmam gereken şey sakinleşip mantıklı, sağlam bir yol çizmekti. Başkaları da olmalıydı, sadece o ve ben olamazdık farlı ya da aynı şeylere sahip olduğumuz başka insanlarda olmalıydı... 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKFiSH2LjC0

Ve gittim. Ters yöne gitmem gerekirken o yöne gittim. Seçimler bizi yanıltan birer aynaydı fakat bazen o aynanın karşısına dikilerek ona meydan okumak gerekirdi. yanıltan sen değildin güzel ayna, Yanılmak isteyen bendim... Şimdi gerçekleri göster bana... Bir ayna yansımasındaydım sanki. karşımdaki kişiyse bambaşka bir beden, bambaşka bir ruh ona elimi uzattım, eli elimi kavradı ve şunu fısıldadı "başlayalım o zaman. " Adımlarım yavaşladı kalbim hızlandı... 169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAoAnChOSID

yakında...✌169Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfBjISg2PZt

ns216.73.216.247da2

0

coins

0 likes Suggest Edits

Be the first to like this issue!

Kayıp Ervahlar

Bookmark!

Request update 0

Table of Contents